Zaman Aynasında Biz
Rahmi Yazar
Bir zamanlar biz Medine idik
Medeniyet bizden almıştı adını
Medenîlik bizimle kazanmıştı anlamını
Bir zamanlar Medineydik biz
Âlemlere bırakmıştık silinmeyen bir iz.
Bir zamanlar biz Medine idik. Çölü yeşertmiştik merhamet iklimimizde. Âleme ışık tutmuştuk vahyin meşalesinde. Örnek toplum olmuştuk Son Nebî’nin izinde. Bütün medeniyete tohum olmuştuk Medine serasında.
Bir zamanlar biz Ebu Bekir r.a. idik. Tasdik ederdik Son Nebi s.a.v.’i hiç tereddüt etmeden. Tüm malımızı feda ederdik yoluna, hiç çekinmeden. Mağara yoldaşı olurduk hicreti gözetirken. Sırrın sırdaşı olurduk tek kelam etmeden.
Bir zamanlar biz Ömer r.a. idik. Zerre kadar haktan sapmazdık. Adalet bizdeydi, mizan bizdik. Bizimle hizaya gelirdi haksızlıklar. Bizden köşe bucak kaçardı tüm zalimlikler.
Bir zamanlar biz Osman r.a. idik. Hayâ bizden alırdı en güzel rengini. Takva bizimle kazanırdı son haddini. Melekler çekinirdi bozmaya huzurunu. Yoldaş edinmiştik Kur’an’ın yolunu.
Bir zamanlar biz Ali r.a. idik. Siper olurduk Son Nebi s.a.v.’e her badirede. Yoldaş olurduk Rehberlerin Rehberi’ne manevi seyahatte. Temsil ederdik İslâm’ı istikamette. Kuvveti temsil ederdik fütüvvette. İlmi temsil ederdik marifet ikliminde.
Bir zamanlar biz Semerkand idik, Buhara idik. Medeniyet meşalesi olmuştuk dört cenaha. Set olmuştuk cehalet dalgalarına. İlim bizim toprağımızdı, âlimler bahçemizin gülleri...
Bir zamanlar biz Selçuklu idik, Osmanlı idik. Kargaşalar kılıçlarımızın ucunda bitmişti. Zulüm, elimizin ulaştığı yerden çekilip gitmişti. Aleme nizam getirmiştik devletimizle. Alem nizam bulmuştu sayemizde.
Bir zamanlar biz Endülüstük. Batıya ışığı getirmiştik. İlim bizden sorulurdu, kaynak bizdik. İlerleme bizdik, öncülük etmiştik Batı âlemine. Güneş bizimle doğmuştu karanlıkların üzerine.
Bir zamanlar biz Fatihtik. Çağ kapanmış, çağ açılmıştı fethimize. Karalar çekilip yol vermişti gemilerimize. Surlar gediklerini açmıştı Şâhi toplarımıza. Bizans kollarını açmıştı “ni’me’l-ceyş” imize.
Bir zamanlar biz mazlumlara sığınak idik. Bizde bulurdu kurtuluş, zalimlerden kaçanlar. Bizde ererdi rahata sükûnet arayanlar. Şemsiye bizdik karda doluda. Kale bizdik, kalem bizdik.
Bir zamanlar biz Medine idik
Medeniyet bizden almıştı adını
Medenîlik bizimle kazanmıştı anlamını
Bir zamanlar Medine idik biz
Alemlere bırakmıştık unutulmayan bir iz
Yaptıysak yine yapabiliriz, olduysak olabiliriz
Niyet ve gayret yine, yeniden
Âlem bizi bekler, o ışığı sinemizden.
